Βρετανική Παρένθεση

Όταν μπαίνεις στην Μπελίζ, μπορεί να μην αλλάζει το τοπίο, όλα τα υπόλοιπα όμως είναι διαφορετικά.

του Άκη Τεμπερίδη
φωτογραφία: Άκης Τεμπερίδης & Βούλα Νέτου

Η μόνη πρώην βρετανική αποικία στη λατινική Αμερική απέκτησε την ανεξαρτησία της το 1981 και παρότι έχει σήμερα πληθυσμό μόλις 450.000 κατοίκων, είναι χωνευτήρι πολιτισμών και φυλών, όσο καμία άλλη στην περιοχή.

Οι μισοί της κάτοικοι είναι Μεστίζο – δηλαδή απόγονοι Μάγια και Ισπανών, το ένα τρίτο είναι Κρεολοί – δηλαδή αφρικανικής καταγωγής, ενώ το 6% είναι Γκαρίφουνα, επίσης με αφρικανικές ρίζες προσμεμιγμένες με φυλές της Καραϊβικής. Προσθέστε τους Μενονίτες αγρότες (αναβαπτισμένους Χριστιανούς από τη βόρεια Ευρώπη), τους Ινδούς εμπόρους και τους Κινέζους μπακάληδες και έχετε έναν πολύχρωμο καθρέπτη της πρώην βρετανικής αυτοκρατορίας σε μία έκταση όση της Πελοποννήσου.

Διαθέτοντας τροπικά δάση βροχής στην ενδοχώρα και εκατοντάδες νησιά στον δεύτερο – μετά της Αυστραλίας – κοραλλιογενή ύφαλο στον πλανήτη, η Μπελίζ είναι ένας κατ’ εξοχήν οικοτουριστικός προορισμός. Αν θέλετε να συνδυάσετε φυσιολατρικές περιπέτειες στη ζούγκλα με υπεράκτιες δραστηριότητες, όπως το ψάρεμα και οι καταδύσεις σε εξωτικά νησιά με λευκή άμμο και κοκοφοίνικες, εδώ πρέπει να έρθετε.

Εμείς αυτή τη φορά περιοριστήκαμε στην ενδοχώρα, για οικονομικούς λόγους, καθώς θα έπρεπε να αφήσουμε το Iveco και να μείνουμε σε ξενοδοχεία σε κάποιο νησί, όπου είναι δύσκολο να βρεις τρίκλινο με λιγότερα από 80-100 δολάρια τη βραδιά.

Θυμάμαι πάντως το εξωτικό νησάκι του Αγίου Γεωργίου (St. George Caye) από το 1995 που είχαμε βρεθεί εκεί μετά τον τερματισμό του Camel Trophy Mundo Maya, αλλά και το Κέι Κόλκερ, όπου είχαμε μείνει ένα βράδυ το 2009, στο πρώτο The World Offroad. Κατάλευκη άμμος και ρέγκε ρυθμοί ζωής με αύρα και μυρωδιές Καραϊβικής.

Αυτή τη φορά ταξιδέψαμε προς τα νότια μέχρι την Πλασένσια, ένα παραθεριστικό θέρετρο που το έχουν γραπώσει οι Αμερικανοί κτηματομεσίτες και το μετατρέπουν σε μικρογραφία Κανκούν, για να μην πούμε Μαϊάμι. Κάντε κλικ στο realestateplacencia.com και θα πάρετε μία ιδέα. Στον δρόμο βέβαια περάσαμε από το Χόπκινς, το οποίο διατηρεί ακόμη τον χίπικο χαρακτήρα του και μας έδωσε την ευκαιρία να παρκάρουμε πάνω στην αμμουδιά για τρεις μέρες.

Πολιτισμικό ενδιαφέρον έχει και η Ντανγκρίγκα, η κατ΄εξοχήν πόλη των Γκαρίφουνα και αυτή με την πιο αφρικάνικη ατμόσφαιρα, αλλά και η πόλη της Μπελίζ, που είναι η μεγαλύτερη και ίσως η πιο παρηκμασμένη της χώρας.

Πώς είναι η ζωή στην περίεργη αυτή πρώην Βρετανική Ονδούρα; Καταρχάς είναι θαύμα το πώς συμβιώνουν τόσες φυλές και δε μαχαιρώνονται μεταξύ τους. Φαντάζομαι ότι η μεγάλη διάδοση της μαριχουάνας και τα δολάρια – καθαρά ή για ξέπλυμα – που εισρέουν στις Μπελιζιανές τράπεζες προερχόμενα από τις ΗΠΑ, παίζουν τον ρόλο τους σ’ αυτό.

Απ΄όσο μας εξήγησαν κάποιοι ντόπιοι, η σχετικά πρόσφατη ανεξαρτητοποίηση από τη βρετανική αποικιοκρατία, αλλά και η πολιτιστική κληρονομιά που άφησε αυτή (μαζί με τον Βασιλιά Κάρολο σε ρόλο ανώτατου ηγεμόνα της χώρας), έχει ενώσει τον ετερόκλητο λαό της Μπελίζ.

Μπαίνοντας από το Μεξικό, αυτό που σου κάνει εντύπωση δεν είναι μόνο ότι επίσημη γλώσσα είναι τα αγγλικά (αν και οι Μεστίζο είναι ισπανόφωνοι), αλλά ότι κάποιες αγγλικές συνήθειες, όπως στα ωράρια και τις μέρες εργασίας, παραμένουν ζωντανές.

Γιατί τώρα μία χώρα που παράγει φρούτα, λαχανικά και ζάχαρη, έχει τιμές ΗΠΑ (τουλάχιστον μεσοδυτικών πολιτειών) παρά Μεξικού;

Μάλλον από την εποχή της αποικιοκρατίας έμειναν οι υψηλοί φόροι και η γραφειοκρατία, όπως μας είπε ένας Γκαρίφουνα, ενώ προστέθηκε η διαφθορά στον δημόσιο τομέα. Η Μπελίζ έχει τα ακριβότερα καύσιμα (1,5-1,7 ευρώ) σε όλη την κεντρική Αμερική και αυτό εξηγεί σε μεγάλο βαθμό την ακρίβεια. Αυτός είναι και ο λόγος που μείναμε μόλις 10 μέρες στη χώρα, αντί για ένα μήνα που θα μπορούσαν να μας κρατήσουν τα νησιά της.

Και τώρα ταξιδεύουμε ξανά στη Γουατεμάλα. Όχι με σακίδια στην πλάτη, από Airbnb σε Airbnb με υπεραστικά λεωφορεία όπως την περασμένη άνοιξη, αλλά σε μία εντελώς διαφορετική Γουατεμάλα, βαθύτερα μέσα στις ζούγκλες και τα υψίπεδά της, με το Iveco αυτή τη φορά.