Μία σκάλα επικών διαστάσεων

Όλη η περιοχή από το βόρειο χείλος του Γκραν Κάνυον και το φαράγγι Ζάιον προς τα βόρεια μέχρι το φαράγγι Μπράις, σχηματίζει μία τεράστια γεωλογική σκάλα που φτάνει στα 2.500 μέτρα υψόμετρο. 

κείμενο & φωτογραφίες: Άκης Τεμπερίδης 

Όταν βρεθείς στο φαράγγι Μπράις, ένα τοπίο που θυμίζει κάπως την Καππαδοκία, απορείς με τον καλλιτεχνικό οίστρο της φύσης…

Οι πυργίσκοι από ασβεστόλιθο έχουν σχηματιστεί από τη διάβρωση του εδάφους, το νερό και τον πάγο (κάνει κρύο τον χειμώνα σε τέτοιο υψόμετρο) επί εκατομμύρια χρόνια, όμως δείχνουν τόσο ευαίσθητοι που αναρωτιέσαι αν θα τους βρεις εκεί την επόμενη φορά που θα επισκεπτείς το πάρκο.

Το φαράγγι είναι σαν αμφιθέατρο και στο εσωτερικό του υπάρχουν πανέμορφα πεζοπορικά μονοπάτια. Το δημοφιλέστερο περνά από τη λεγόμενη Wall Street, μία στενωπό ανάμεσα σε θεόρατους βράχους που μοιάζουν με ουρανοξύστες και εμάς μας θύμισαν την Πέτρα της Ιορδανίας. Αξέχαστη η πανσέληνος του Ιουνίου στο Μπράις. Πέρα από ένα γκρουπ που έκανε πεζοπορία με τη συνοδεία ρέιντζερ της NPS, βιώσαμε το νυχτερινό υπερθέαμα εντελώς μόνοι. Ο οδικός κύκλος στο εθνικό πάρκο καταλήγει στο νοτιότερο σημείο του, με θέα σε όλη την περιοχή της Γιούτα μέχρι το Γκραν Κάνιον.

Πρόκειται για μία τεράστια γεωλογική σκάλα με διαφορετικές επιστρώσεις πετρωμάτων και έκταση μεγαλύτερη από την πολιτεία του Ντέλαγουεαρ (7.568 τ.χλμ.). Ο Μπιλ Κλίντον ονόμασε την ευρύτερη περιοχή εθνικό μνημείο, η οποία μετά από διάφορες γραφειοκρατικές περιπέτειες ονομάζεται σήμερα Γκραντ Στερκέιζ – Εσκαλάντε.

Η μεγάλη σκάλα είναι μία από τις πιο απομονωμένες περιοχές των ΗΠΑ. Η μορφολογία του εδάφους είναι συγκλονιστική, με φαράγγια και βραχώδεις όγκους που συνήθως έχουν κλίση 20 μοιρών. Οδηγείς και είναι σα να βλέπεις τη γη να ανασηκώνεται. Από τη μικρή πόλη Εσκαλάντε κάναμε ένα χωμάτινο κύκλο 100 χιλιομέτρων που αποδείχτηκε αυθεντικό off-road (Left Hand Collet λέγεται το μονοπάτι), μέσα από την κοίτη του αποξηραμένου ποταμού σε ένα στενό φαράγγι. Εξαιρετικά ανταποκρίθηκε η ελληνική (Jamsport) ανάρτηση του Iveco. Οι βραχώδεις σχηματισμοί του “Κήπου του Διαβόλου” (Devil’s Garden), κοντά στο Εσκαλάντε ήταν πράγματι σουρεαλιστικής ομορφιάς._A.T.