Χιούστον – Γουατεμάλα, τι πολιτισμικό σοκ!
Πώς αισθάνεσαι όταν σε τρεις ώρες βρίσκεσαι από τα πλούσια προάστια του Χιούστον, στις φτωχογειτονιές της Αντίγουα Γουατεμάλα;
κείμενο & φωτογραφίες: Άκης Τεμπερίδης
Καθώς θα φτάναμε βράδυ στη Γουατεμάλα Σίτι και γνωρίζοντας ότι δεν είναι από τις πιο ακίνδυνες πρωτεύουσες του κόσμου (αντίθετα, είναι διαβόητη για την εγκληματικότητά της), ρώτησα τον Φελίπε που θα μας φιλοξενούσε στην Αντίγουα, πώς θα μπορούσαμε να φτάσουμε από το αεροδρόμιο στο κατάλυμμά του – 40 χιλιόμετρα απόσταση…
«Καλύτερα να πάρετε ένα shuttle bus με 60-75 δολάρια», ήταν η απάντηση. Δεν θέλαμε να ξοδέψουμε τόσα χρήμτα και τον ρώτησα για το chicken bus που κοστίζει ένα δολάριο το άτομο για τη συγκεκριμένη διαδρομή.
«Θα πρέπει να πάρετε ταξί για την πόλη και από εκεί για Αντίγουα», ήταν η απάντηση. «Θα βρούμε λύση στο αεροδρόμιο», είπα στη Βούλα κι εκείνη μέσα της δε συμφώνησε αλλά δεν είπε κουβέντα.
Δύο μέρες πριν πετάξουμε, στέλνει μήνυμα ο Φελίπε, γράφοντας πώς μπορεί να μας παραλάβει με το προσωπικό του VW Amarok, αρκεί να του καλύψουμε τα καύσιμα – 15 δολάρια. Τέλεια. Έτσι, μετά από τρίωρη πτήση, νάμαστε από τον 30ό παράλληλο του Χιούστον στον 14ο της Γουατεμάλα Σίτι, η οποία βρίσκεται σε υψόμετρο 1.500 μέτρων.
Μετά από μία ώρα μποτιλιαρισμένοι στα αμερικανοποιημένα προάστια της πρωτεύουσας – τα γεμάτα εμπορικά κέντρα και αλυσίδες fast food – και μία ανάβαση στο βουνό, κατηφορίζουμε στην κοιλάδα Ερμίτα (από το ελληνικό «ερημίτης») και συγκεκριμένα στη Σάντα Άννα, ένα χωριουδάκι ακριβώς έξω από την Αντίγουα.
Η posada του Φελίπε είναι ιδανική: σε κλασικό ισπανικό στιλ, κρυμμένη σε ένα ιδιωτικό δρομάκι, πέντε λεπτά με τα πόδια από την κεντρική πλατεία. Το δωμάτιο είναι άνετο και καθαρό με δικό του μπάνιο και αυτό από μόνο του μας κάνει να αισθανθούμε όμορφα. Από την καταπράσινη, πλούσια αλλά αποστειρωμένη συνοικία Σούγκαρλαντ του Χιούστον, έχουμε διακτινιστεί σε μία υποφωτισμένη γειτονιά με στενά καλντερίμια γεμάτα ινδικά tuk tuk, κινέζικα μηχανάκια και πολύχρωμα σπίτια.
Και πεινάμε!
Στην κεντρική πλατεία του χωριού με την πανέμορφη εκκλησία και το γήπεδο μπάσκετ γεμάτο παιδιά μέχρι αργά τη νύχτα, έχει δύο καντίνες που φτιάχνουν hamburguesas και μεγάλα tacos με 15-20 quetzales (2-2,5 ευρώ). Η ατμόσφαιρα είναι ανθρώπινη με τον κόσμο όλο στους δρόμους κι εμείς αισθανόμαστε ότι έχουμε μεταφερθεί σε άλλο πλανήτη. Πολιτισμικά, βρισκόμαστε στο νότιο ημισφαίριο κι ας μην περάσαμε τον Ισημερινό…
