The culture of Pueblo people is pretty interesting throughout New Mexico, while Navajo Nation is still alive in the entire Colorado plateau.
text & photography | Akis Temperidis
Στο εμβληματικό πρατήριο Clines Corners πατήσαμε για πρώτη φορά στην παλιά Route 66 και νοερά διασταυρωθήκαμε με τη διαδρομή του πρώτου The World Offroad. Χωρίς να την ακολουθήσουμε, όμως, καθώς συνεχίσαμε βόρεια προς τη Σάντα Φε, μία πόλη στα 2.000 μέτρα υψόμετρο, με pueblo revival αρχιτεκτονική και μία ζωντανή σκηνή τέχνης που την έχει καταστήσει έναν από τους αγαπημένους τόπους διαμονής για εύπορους – και λίγο εναλλακτικούς – συνταξιούχους Αμερικανούς.
Μετά από μία απογευματινή βόλτα την αφήσαμε πίσω, καθώς αυτές οι μακιγιαρισμένες και κάπως σνομπ αμερικανικές πόλεις δεν είναι του γούστου μας. Από το Λος Άλαμος – όπου σχεδιάστηκε η πρώτη ατομική βόμβα – συνεχίσαμε προς το γραφικό Τάος, ώστε να επισκεφτούμε το Taos Pueblo, το μόνο χωριό με ιστορία χιλίων ετών στις ΗΠΑ, το οποίο κατοικείται σήμερα και μάλιστα από τους σημερινούς γηγενείς Πουέμπλο.
Αν ο όρος Πουέμπλο δε σας λέει κάτι, είναι αυτός που έχει επικρατήσει του παλαιότερου Ανασάζι, ο οποίος θεωρείται σήμερα υποτιμητικός, καθώς οι «εχθροί» Νάβαχο ονόμαζαν έτσι την αρχαία φυλή της ευρύτερης περιοχής του Νέου Μέξικο.
Το Taos Pueblo είναι μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της Unesco για την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική του, που θυμίζει τη δική μας κυκλαδική αρχιτεκτονική αλλά με πλίθινους τοίχους στο χρώμα της λάσπης. Δυστυχώς δεν καταφέραμε να τον επισκεφτούμε, καθώς μέχρι τον Ιούλιο παραμένει κλειστός σε τουρίστες λόγω της πανδημίας. Προσπαθήσαμε αλλά μας γύρισαν πίσω στην μπάρα που υπάρχει ακριβώς έξω από το νέο Τάος.
Στο Mesa Verde N.P. του Κολοράντο είχαμε τουλάχιστον την ευκαιρία να γνωρίσουμε τον πολιτισμό των Πουέμπλο, αφού περάσαμε από το καταπράσινο Ντουράνγκο, την πόλη που η Αναστασία ήθελε να επισκεφτούμε καθώς τη θεωρεί γενέτειρα του αγαπημένου της κινηματογραφικού ήρωα Rango. Η Μέσα Βέρντε («πράσινο τραπέζι» στα ισπανικά) είναι ένα οροπέδιο, στο οποίο οι αρχαίοι Πουέμπλο έζησαν και καλλιέργησαν τη γη για αιώνες.
Σε υπόγεια διαμερίσματα από το 650 μ.Χ. και στην κόψη των βράχων μέσα στα φαράγγια από τον 12ο αιώνα, όπου έχτιζαν παλάτια, χώρους λατρείας και οικίες ώστε να προστατεύονται καλύτερα από εχθρούς και κακοκαιρία. Οι αρχαίοι Πουέμπλο εγκατέλειψαν το οροπέδιο τον 13ο αιώνα και μετοίκησαν προς τα νότια, στη σημερινή Αριζόνα και το Νέο Μέξικο.
Εμείς, αφού εξερευνήσαμε το πάρκο επί δύο μέρες, το κυκλώσαμε και κατευθυνθήκαμε προς τα δυτικά και νότια ώστε να φτάσουμε στο εμβληματικό μνημείο Four Corners, όπου συναντώνται τέσσερις πολιτείες – Κολοράντο, Γιούτα, Αριζόνα και Νέο Μέξικο. Με μία παράκαμψη προς τον βράχο Shiprock, τον οποίο προσεγγίσαμε αυτοσχεδιάζοντας μέσα από τους χωματόδρομους που ανήκουν στην κοινότητα της γηγενούς φυλής.
Από κοντά, ο βράχος αυτός που υψώνεται 600 μέτρα πάνω από την έρημο, είναι τουλάχιστον επιβλητικός, για να μην πω τρομακτικός. Έχει μία πολύ ιδιαίτερη ενέργεια το σημείο αυτό και δεν είναι τυχαίο ότι θεωρείται ιερός από τους Νάβαχο. Από σεβασμό αλλά και με κάποιο δέος, προτιμήσαμε να μη μείνουμε εκεί τη νύχτα.
Αν δεν έχετε ακούσει για το Navajo Nation, είναι μία ημιαυτόνομη περιοχή που απλώνεται στις τρεις – εκτός Κολοράντο – από τις πολιτείες που ανέφερα. Έχει τη μισή έκταση της Ελλάδας και πληθυσμό 180.000 κατοίκων περίπου, που είναι και το 50% όλων των Νάβαχο που ζουν στις ΗΠΑ. Το «Έθνος των Νάβαχο» υπακούει στους ομοσπονδιακούς νόμους, όχι όμως στους εκάστοτε πολιτειακούς, εκλέγει δικό του Πρόεδρο και Αντιπρόεδρο και ορίζει δικό του νομοθετικό σώμα και δικαστές. Στη δική τους γλώσσα οι ίδιοι αποκαλούν τη φυλή τους Ντενέ (Diné). Νάβαχο τους αποκαλούσαν οι λευκοί._A.T.