Βίλνιους, ακόμη μια ανθρώπινη πόλη
Στην πρωτεύουσα της Λιθουανίας συναντήσαμε μία παλιά φίλη από τη Ρωσία, διανυκτερεύσαμε σε κεντρικό πάρκινγκ και ευχαριστηθήκαμε βόλτες στο ιστορικό της κέντρο.
Φτάσαμε μεσημέρι στην πρωτεύουσα της Λιθουανίας χωρίς να έχουμε καταλήξει πού ακριβώς θα διανυκτερεύσουμε. Αρχικά, κάναμε αρκετούς γύρους στη μοντέρνα, καταπράσινη πλευρά της πόλης εκατέρωθεν του ποταμού Νέρις ψάχνοντας να βρούμε νερό για την κουζίνα μας.
Τελικά, βρήκαμε ένα βενζινάδικο Circle πάνω στο ποτάμι και γεμίσαμε 120 λίτρα δωρεάν. Να θυμάστε τη συγκεκριμένη αλυσίδα πρατηρίων στις Βαλτικές χώρες – όλα έχουν πόσιμο νερό στο κουτί με τον αέρα για τα ελαστικά.
Στη συνέχεια βρήκαμε ένα καταπληκτικό, αλλά πανάκριβο (30 ευρώ), κάμπινγκ στο κέντρο της πόλης, το οποίο απορρίψαμε. Βρήκαμε και 2-3 δωρεάν πάρκινγκ στην περιφέρεια αλλά πάνω στο δρόμο και δε θέλαμε να αφήσουμε έτσι το Iveco.
Στο τέλος, πληρώσαμε 12 ευρώ για να ασφαλίσουμε το Iveco σε ένα οργανωμένο πάρκινγκ μέσα στο κέντρο και κοιμηθήκαμε εκεί το βράδυ. Είναι δίπλα στο ποτάμι, 5’ με τα πόδια από τον καθεδρικό ναό.
Στο Βίλνιους συναντήσαμε την Ιρίνα Μποργιάρσκαγια, τη Ρωσίδα δημοσιογράφο αγώνων αυτοκινήτου που συνεργάστηκε με τον Άκη για χρόνια στην αγωνιστική ομάδα Tsunami.
Η Ιρίνα μετακόμισε στο Βίλνιους από τη Μόσχα και μας είπε ότι ηρέμησε εκεί. Η ζωή είναι μακράν πιο ήρεμη – μας είπε – και ασφαλής από ό,τι στην πρωτεύουσα της Ρωσίας.
Περπατήσαμε μαζί της μέχρι αργά το βράδυ και είδαμε πόσο ανθρώπινη πόλη είναι αυτή. Καταρχήν είναι μικρή για πρωτεύουσα – μόλις 600.000 κατοίκους έχει.
Το ιστορικό της κέντρο είναι Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της Unesco από το 1994 και είναι πολύ ευχάριστο για βόλτες. Και απόλυτα ασφαλές μέρα – νύχτα.
Τα μέσα μαζικής μεταφοράς – λεωφορεία και τραμ – είναι άφθονα και σε συνδυασμό με τις υπηρεσίες ενοικίασης ηλεκτρικών πατινιών, ποδηλάτων και αυτοκινήτων της CityBee καθιστούν άχρηστη την κτήση αυτοκινήτου, όπως μας εξήγησε και η Ιρίνα.
Σε συνδυασμό με τα νέα λεωφορεία κυκλοφορούν και πολλά παλιά της σοβιετικής περιόδου, τα οποία πλέον φαντάζουν και γραφικά.
Το ιστορικό κέντρο είναι γεμάτο μαγαζιά για καφέ, μπύρα και φαγητό σε πλακόστρωτα δρομάκια, μικρές γραφικές πλατείες και σε κάποια αίθρια.
Η κεντρική λεωφόρος Gedimino που ξεκινά από τον καθεδρικό ναό της πόλης είναι πρακτικά πεζοδρομημένη. Εκεί έχει τα καλύτερα μαγαζιά. Πιο πάνω, μας είπε η Ιρίνα, ο νεαρός Δήμαρχος της πόλης έφτιαξε μια τεχνητή “παραλία” – μία αμμουδιά με ομπρέλες δηλαδή – το καλοκαίρι, ώστε να περνούν τις ώρες τους οι κάτοικοι.
Στο Βίλνιους μείναμε ακριβώς 24 ώρες. Θα μπορούσαμε να μείνουμε μια δεύτερη νύχτα, αλλά προτιμήσαμε να συνεχίσουμε προς το γεωγραφικό κέντρο της Ευρώπης, το οποίο θεωρείται πλέον ότι βρίσκεται επίσημα περίπου 25 χιλιόμετρα βόρεια της πόλης.
