From Grand Canyon to Yellowstone

We explore ten national parks in four states of the American midwest in roughly a month. If you are wondering which is the most beautiful part of the US, you will probably find it somewhere here…

text & photography | Akis Temperidis 

Κάπου στα τέλη Ιουνίου η κούραση ήταν εμφανής. Όχι μόνο σωματική, κάτι που δικαιολογείται από τα ατέλειωτα μίλια με το Iveco και αρκετές ώρες πεζοπορίας σχεδόν κάθε μέρα, αλλά κυρίως ψυχολογική.

Θα σας φανεί αδιανόητο, όμως νιώθαμε σα να είχαμε πάρει υπερβολική δόση φυσικού κάλλους και από ένα σημείο και μετά ήταν δύσκολο να το μεταβολίσουμε. Ήρθε και η Covid-19 αναπάντεχα στο Γέλοουστοουν και μας γονάτισε για τις επόμενες δύο εβδομάδες μέχρι τα μέσα Ιουλίου.

“Και καλά, πού κολλήσατε μέσα στις ερημιές”, θα ρωτήσει εύλογα κάποιος. Παραμονές της 4ης Ιουλίου – γιορτή ανεξαρτησίας των ΗΠΑ – εκατομμύρια Αμερικανοί εκδράμουν προς μεγάλες πόλεις (με πρώτο το Λας Βέγκας), προς τις παραλίες, αλλά και προς τα αγαπημένα τους εθνικά πάρκα. Πολύ πιθανό, σε κάποιο κέντρο επισκεπτών να εισπνεύσαμε κι εμείς τον ιό για πρώτη φορά μετά από δυόμισι χρόνια πανδημίας. 

Η φύση σε μεγάλα κέφια

Προφανώς γνωρίζετε την αγάπη των Αμερικανών για καθετί μεγάλο, φανταχτερό, σουρεαλιστικό ή εξωγήινο. Τα τοπία του midwest συνδυάζουν όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά, σε βαθμό να πιστεύεις ότι κάποιο θεϊκό χέρι έχει παίξει παιχνίδια με τη φύση.

Με απίστευτη φαντασία και χιούμορ σε κάποιες περιπτώσεις. Η Υπηρεσία Εθνικών Πάρκων NPS έχει μάλιστα απογειώσει την εμπειρία του επισκέπτη, προσφέροντας στο πιάτο τα πιο σημαντικά αξιοθέατα της μητέρας Γης.

Είναι μία drive-through προσέγγιση που εξυπηρετεί τις μεγάλες μάζες επισκεπτών, όμως συνδυάζεται με πιο ουσιαστικές εμπειρίες για όποιον θέλει να μπει βαθιά στην άγρια φύση, να περπατήσει, να κάνει καγιάκ, να αναρριχηθεί σε απόκρημνες πλαγιές ή να πάρει ένα σακίδιο πλάτης, νερό και τρόφιμα και να χαθεί σε απομακρυσμένα μονοπάτια για μέρες.

Με την απαραίτητη άδεια πάντα, ώστε να γνωρίζουν οι αρχές πού βρίσκεσαι, και ένα μικρό ημερήσιο κόστος. Σε κάθε εθνικό πάρκο υπάρχει ένα τουλάχιστον visitor center, στο οποίο σου εξηγούν με κατανοητό τρόπο πώς διαμορφώθηκε η γη που πατάς μέσα στο πέρασμα εκατομμυρίων χρόνων. Όσο εξερευνείς, τόσο μαθαίνεις απίστευτα πράγματα.

Πόσα εκατομμύρια χρόνια χρειάστηκαν για να χαράξει ο ποταμός Κολοράντο το Γκραντ Κάνιον, ή ο Βέρτζιν τα “στενά” του Ζάιον; Πώς σχηματίστηκαν οι ασβεστολιθικοί σχηματισμοί “χούντου” στο Μπράις Κάνιον και οι λεπτεπίλεπτες αψίδες στο εθνικό πάρκο Άρτσις; Γιατί το Γκραντ Τίτον ονομάζεται έτσι και πόσο πιθανό είναι να εκραγεί και πάλι μία μέρα το υπερηφαίστιο του Γέλοουστοουν;

Junior Rangers

Ειδικά για τα παιδιά η εμπειρία είναι άκρως διδακτική, πέρα από αναζωογωνητική. Το τυράκι για τη μικρή μας Αναστασία και κάθε μελλοντικό γεωλόγο, βιολόγο ή παλαιοντολόγο, είναι το πρόγραμμα Junior Ranger.

Στο κέντρο επισκεπτών, το παιδί λαμβάνει ένα έντυπο με ερωτήσεις και ασκήσεις για να τις συμπληρώνει όσο εξερευνά την προστατευμένη περιοχή. Στο τέλος εξετάζεται από έναν Ranger και το δώρο είναι μία ξύλινη κονκάρδα που την κερδίζει μέσα από μία χαριτωμένη διαδικασία ορκωμοσίας.

Με αυτόν τον τρόπο οι Αμερικανοί εκπαιδεύουν τη νέα γενιά να αγαπά και να προστατεύει τη φύση και κυρίως να συνετίζει και να εκπαιδεύει τους γονείς εκείνους που δε σέβονται τους κανόνες, δηλαδή αφήνουν πίσω τους σκουπίδια, ανάβουν φωτιές την εποχή που απαγορεύεται, περπατούν σε απάτητα μονοπάτια ή παίρνουν πετρώματα για τη συλλογή τους.

Φυσικά, εμείς φροντίσαμε όλο αυτό το διάστημα να αφήσουμε πίσω μας μόνο ίχνη και να πάρουμε μαζί μας μόνο φωτογραφίες…_A.T.